Co się stało z pogodną utopią multikulturalizmu? Co się dzieje z liberalnymi społeczeństwami Zachodu? Trudno o lepsze miejsce do szukania odpowiedzi niż słynąca z otwartości i tolerancji Holandia. Paul Scheffer analizuje holenderskie społeczeństwo bezwzględnie, lecz z taktem. Zewnętrzne doświadczenie podróży i wewnętrzne doświadczenie obcowania z Innym, imigrantem, pozwala mu przebić się przez mur wygodnych złudzeń. Zagrożeniem dla Europy nie jest wojujący islam - zagrożeniem jest ona sama, nieskłonna do autoanalizy, ukrywająca pod maską tolerancji pogardę i wciąż niewypowiedziane grzechy kolonialnej przeszłości. [Edwin Bendyk, Polityka] Scheffer sporo miejsca poświęca Polakom, którzy - co sam zauważa - z eksporterów migracji lada dzień mogą się stać jej importerami. Jego książka powinna się stać podręcznikiem dla tych, co się z imigrantami zetkną - bo pokazuje, jakich błędów nie wolno nam popełnić w dniu, gdy ludzie z Afryki, Azji czy byłego Związku Radzieckiego zaczną intensywnie pukać w nasze drzwi. Ale powinni do niej zajrzeć i ci, co sami emigrują - bo punktuje postawy, które prowadzą do alienacji, wykluczenia i imigranckich gett. [Witold Szabłowski] W swej przełomowej książce Paul Scheffer przenosi dyskusję o imigrantach z poziomu walki w okopach na płaszczyznę ogólną. Pokazuje, że nie jest to problem lokalny ani odosobniony. Odwołuje się do historii Stanów Zjednoczonych, by wskazać, że nawet w kraju, który najlepiej na świecie radzi sobie z asymilacją, ogromny napływ ludności doprowadzał do niepokojów społecznych i problemów socjalnych. Opisuje sposoby, w jakie inne kraje i poszczególne miasta radzą z głębokim, często niebezpiecznymi społecznymi skutkami imigracji. Brak debaty publicznej nie może być rozwiązaniem, przekonuje, podobnie jak bierne i bezrefleksyjne narzekanie na przybyszów. Przedstawiona przez niego socjologiczno-historyczna analiza przekracza granice geograficzne i metodologiczne, czerpiąc z psychologii społecznej, socjologii miasta, stosunków międzynarodowych, historii i antropologii kulturowej. Druga ojczyzna stanowi krok w kierunku nowego społecznego porozumienia, w kierunku równowagi między otwartością a wykluczeniem.