Książka Taniec – świat doświadczeń choreografów. Ujęcie interdyscyplinarne dr. Marka Zadłużnego powstała na podstawie pracy doktorskiej pt. Komunikacyjne, artystyczne i pedagogiczne aspekty tańca współcześnie realizowanego w opinii choreografów napisanej pod kierunkiem dr. hab. Bogdana Idzikowskiego, prof. Uniwersytetu Zielonogórskiego. Badani choreografowie i choreografki, o których doświadczeniach mowa w książce, nazywani też partnerami interakcji badawczej i interlokutorami, to dwanaście osób wytypowanych na prośbę Zadłużnego przez anonimowych specjalistów. Czworo bohaterów książki reprezentuje dziedzinę tańca nowoczesnego (Mark „Swarf” Calape, Justyna Lichacy, Ryan Ramirez, Sylwia Szostak), czworo – towarzyskiego (Dominika Górska-Jabłońska, Krzysztof Kociński, Przemysław Końcowik, Marcin Zawiślak) i czworo – współczesnego (Leszek Bzdyl, Witold Jurewicz, Jacek Owczarek, Anna Piotrowska).

Publikacja zawiera tańce różnych narodów oraz tematy ruchowe do piosenek i muzyki w rytmach współczesnych tańców młodzieżowych, przedstawione w postaci choreogramów z możliwie zwięzłym opisem słownym. Repertuar zawarty w pracy dostosowany jest do możliwości odtwórczych przeciętnie uzdolnionych dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, a ułożony jest w poszczególnych rozdziałach według wzrastającego stopnia trudności. Profesor Barbara Gruberne-Bernacka (Akademia Teatralna w Warszwie) w konkluzji recenzji napisała: "Materiał zawarty w pracy Andrzeja Stadnickiego jest ważny i przydatny studentom Podyplomowych Studiów. Jest podsumowaniem zdobytych w trakcie nauki pod kierunkiem prof. Stadnickiego doświadczeń, umiejętności i wiedzy teoretycznej. Wierzę, że okaże się bardzo pomocny w pracy zawodowej absolwentów".

Współcześnie znaczenia i funkcje choreografii niezwykle się rozszerzają i to nie tylko w ramach praktyki artystycznej, lecz także tej wychodzącej poza taniec (choreographing space, choreographing problems czy choreographing empathy). Choreografia to termin pozwalający adekwatnie opisywać zdarzenia kulturowe (ethical choreography, choreography of communication, choreography of consciousness, choreography of multiculture itp.), a nawet zjawiska naturalne (np. choreography of bacteria). Kulturowe, społeczne i polityczne konsekwencje tych metafor są dziś szeroko eksplorowane oraz dyskutowane w przestrzeni praktyk zarówno artystycznych, jak i badawczych. Zebrane w tej publikacji artykuły odsłaniają kilka możliwych obszarów, w których choreografia okazuje się adekwatnym językiem opisu, strategią działania, matrycą poznawczą lub metodą badawczą. Ponadto są dla siebie nawzajem nielinearnym, sieciowym wprowadzeniem – kładą fundament pod nasze współczesne rozumienie choreografii, a także swego rodzaju choreograficzne myślenie, służące zaistnieniu jej w kolejnych kontekstach. Interesuje nas wielopoziomowa i wieloaspektowa interakcja heterogenicznych czynników, która staje się możliwa dzięki obecności w każdej z zamieszczonych tu prac odpowiednich strategii choreograficznych. Są one zatem rozpoznawalne w działaniach artystycznych przytaczanych przez autorów, w przyjętych przez nich interdyscyplinarnych metodologiach i nieoczywistych relacjach, jakie pojawiają się pomiędzy kolejnymi rozdziałami. Ze Wstępu Teksty dotyczą współcześnie obieranych strategii choreograficznych, nowego podejścia do współczynników tańca i widowiska tanecznego, a także pracy z tancerzem i tworzenia relacji z publicznością. W Polsce publikacja ta jest niezmiernie potrzebna i istotna dla zapoznania się z dokonaniami światowymi oraz przeszczepienia na rodzimy grunt niezbędnych narzędzi badawczych i metodologii do zbadania nowych zjawisk choreograficznych. Głównym kręgiem odbiorców stanie się środowisko polskich tancerzy, performerów, choreografów zajmujących się współczesnymi zjawiskami tanecznymi. Na pewno zainteresują się nią też miłośnicy i krytycy tego typu prezentacji tanecznych. Z recenzji prof. dr. hab. Tomasza Nowaka Publikacja została zrealizowana we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach „Programu wydawniczego 2017″.