„Blog niecodzienny” to esencja najbardziej trafnych i zabawnych wpisów z popularnego bloga prowadzonego przez autorkę od 2006 roku. Maria Czubaszek i jej niezawodne poczucie humoru w najczystszej formie. Choć mówi, że nie lubi pisać do druku, to w druku czyta się ją doskonale. Każdym słowem maluje charakterystyczne postacie: córkę sąsiadki, tajemniczą czytelniczkę czy bohaterkę swojej powieści, Alicję. Ich opinie stają się punktem wyjścia do błyskotliwych konstatacji, które - celniej niż wszelkie diagnozy społeczne - punktują absurdy codzienności. Innego rodzaju pożywką dla bezbłędnych puent jest obserwowane przez autorkę medialne życie polityków i osób publicznych. Zawsze powtarzam, że człowiek nie po to żyje, żeby jeść, ale po to je, żeby się odchudzać. Najlepszym dowodem na potwierdzenie tej hipotezy jest jedna z moich znajomych. Od kiedy pamiętam, odchudza się. Głównie, jak podejrzewam, między posiłkami. Mimo to, a może właśnie dlatego (bo podobno najgorsze jest tzw. pojadanie) co jakiś czas informuje z dumą, że schudła. Kiedy mówię, żeby się nie przejmowała, bo nie widać, nabzdyczona zapewnia, że codziennie się waży. Na uwagę, że nie chudnie się od ważenia, tylko od niejedzenia, przegląda się uważnie w lustrze i choć wciąga brzuch do granic bólu, markotnieje. Wtedy robi mi się głupio i mówię, że żartowałam. Przecież widać, że schudła. Łyka to za każdym razem. Bo łatwo jest uwierzyć w to, w co chce się wierzyć. Wiem to po sobie. Maria Czubaszek Maria Czubaszek - pisarka i satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka i dziennikarka. Stworzyła dla radiowej Trójki kultowe słuchowiska: „Dym z papierosa”, „Małgorzaty jego życia”, „Serwus, jestem nerwus”, w których brawurowe role tworzyli m.in. Irena Kwiatkowska, Bohdan Łazuka, Barbara Wrzesińska, Jerzy Dobrowolski, Wojciech Pokora. Słuchowiska te po raz pierwszy emitowane były w programie Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy. Pojawiała się także w programach Ilustrowany Magazyn Autorów oraz Powtórka z Rozrywki. Jest autorką licznych tekstów piosenek; pierwszy z nich - „Kochać można byle jak” - napisała do muzyki Wojciecha Karolaka w 1965 roku. Piosenki z jej słowami można usłyszeć w wykonaniu takich artystów, jak Alibabki, Ewa Bem, Grażyna Łobaszewska, Grzegorz Markowski, Krystyna Prońko, Ryszard Rynkowski, Trubadurzy czy VOX. Napisała dialogi do filmów „Filip z konopi” i „Murmurando”, a także scenariusz do serialu „Lot 001”. Współtworzyła scenariusze do seriali „Psie serce”, „Na Wspólnej” oraz „BrzydUla”. Od 2010 roku w improwizowanym serialu „Spadkobiercy” wciela się w rolę babci Maggie Mekintosz Owens. Użyczyła głosu w dubbingu filmu „Rysiek Lwie Serce” jako Babcia. W 2009 roku została uhonorowana Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Jest współautorką (z Arturem Andrusem i Wojciechem Karolakiem) bestsellerów „Każdy szczyt ma swój Czubaszek” i „Boks na Ptaku”. Prywatnie jest żoną Wojciecha Karolaka, miłośniczką psów i zatwardziałą palaczką.

Któż nie zna Ireny Kwiatkowskiej, aktorki owszem kojarzonej głównie z rolą w serialu "Czterdziestolatek", ale ona była naprawdę kobietą pracującą: zagrała setki ról teatralnych i filmowych.

"Tytuł książki, a zatem nazwa tej postaci, z którą cała Polska kojarzy panią Irenę, nie jest tylko grą na skojarzeniach czytelnika, wynika bowiem także z chęci podkreślenia zasadniczego rysu charakteru pani Ireny, która całkiem serio i w pełnym sensie tego słowa, była człowiekiem wielkiej pracy, zawsze przekonana, że talent przesądza o sukcesie artystycznym tylko w drobnym ułamku, a rozstrzygające znaczenie ma właśnie włożona w rolę (a też w siebie, w życie po prostu) praca. Wiem, wiem! Takie stanowisko trąci truizmem i moralizatorstwem. Jednak o pani Irenie, jako o wzorze pracowitości mówił mi każdy z moich rozmówców, każdy, kto panią Irenę znał. Sam się już słuchaniem o tym przymiocie mojej bohaterki nieco spracowałem, niech mi więc będzie wolno część tego ciężaru przekazać na barki życzliwego czytelnika." Gabriel Michalik [empik.com]